กองทัพรบนอกประเทศภาคพื้นตะวันออกไกลฝรั่งเศส

กองทัพรบนอกประเทศภาคพื้นตะวันออกไกลฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Corps Exp?ditionnaire Fran?ais en Extr?me-Orient, CEFEO) เป็นหน่วยรบนอกประเทศในอาณานิคมของกองทัพสหภาพฝรั่งเศส ซึ่งถูกส่งออกไปปฏิบัติหน้าที่ในอินโดจีนฝรั่งเศสตั้งแต่ ค.ศ. 1945 ระหว่างสงครามมหาสมุทรแปซิฟิก เป็นหน่วยทหารที่มีบทบาทในสงครามโลกครั้งที่สอง สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง จนกระทั่งหน่วยถูกยุบในปี ค.ศ. 1956 เนื่องจากฝรั่งเศสถอนตัวออกจากลาว กัมพูชาและเวียดนาม

CEFEO ได้รับการก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1945 แทนที่กองกำลังรบนอกประเทศฝรั่งเศสภาคพื้นตะวันออกไกล (Forces Exp?ditionnaires Fran?aises d'Extr?me-Orient, FEFEO) มีจุดประสงค์เพื่อสนับสนุนนายพลกิลเบ ซาบัตเต ผู้บัญชาการกองพลอาณานิคม "กองกำลังฝรั่งเศสอินโดจีน" (Forces Fran?aises d'Indochine) ซึ่งมีฐานปฏิบัติการอยู่ในไซ่ง่อน และกลุ่มต่อต้านของฝรั่งเศสเสรีกลุ่มเล็ก ๆ คอร์ปเลเดอเดอีนเตอเวนซียง ซึ่งได้ต่อสู้กับกลุ่มกองทัพรบนอกประเทศทางใต้ญี่ปุ่น ระหว่างการทัพอินโดจีนฝรั่งเศสที่สอง หลังจากการปลดปล่อยฝรั่งเศสและการล่มสลายของนาซีเยอรมนีในยุโรป ทางการฝรั่งเศสต้องการ "ปลดปล่อย" กองทัพฝ่ายอักษะชุดสุดท้ายที่ยังยึดครองดินแดนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งรวมไปถึงจักรวรรดิเวียดนาม ซึ่งเพิ่งจะถูกก่อตั้งใหม่เป็นอาณานิคมญี่ปุ่น เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1945 เลอแลกได้รับเสนอชื่อเป็นผู้บัญชาการของ CEFEO เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน เลอแลกได้ย้ายอำนาจบัญชาการกองพลยานเกราะที่ 2 หน่วยทหารที่มีชื่อเสียงผู้ซึ่งปลดปล่อยกรุงปารีสในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1944 ให้แก่พันเอกดีโอ เลอแลกได้รับอำนาจบัญชาการกองกำลังฝรั่งเศสตะวันออกไกล (Forces Fran?aises en Extr?me-Orient) เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม

ในปี ค.ศ. 1946 กลุ่มชาตินิยม และในเวลาต่อมา ขบวนการเคลื่อนไหวกบฏประชาชนคอมมิวนิสต์ได้เคลื่อนไหวต่อต้านการปกครองอาณานิคมในอินโดจีนฝรั่งเศส จากนั้นได้ขยายวงกว้างไปจนถึงราชอาณาจักรลาว ราชอาณาจักรกัมพูชา ตังเกี๋ย (เวียดนามเหนือ) จักรวรรดิอันนัม (เวียดนามกลาง) และโคชินจีน (เวียดนามใต้) รัฐทั้งหมดเป็นรัฐในอารักขายกเว้นโคชินจีนซึ่งเป็นอาณานิคมอันมีไซ่ง่อนเป็นเมืองหลวง ในปี ค.ศ. 1946 รัฐเหล่านี้จะกลายมาเป็นสหรัฐภายในสหภาพฝรั่งเศส และภายในปี ค.ศ. 1949 ตังเกี๋ย อันนัมและสาธารณรัฐโคชินจีนจะถูกรวมเข้าด้วยกันเป็นรัฐเวียดนาม กองกำลังเวียดมินห์ นำโดย โฮจิมินห์ ได้ครอบงำขบวนการเคลื่อนไหวชาตินิยมอื่น ๆ และจัดรูปแบบตนเองเป็นกองทัพปฏิวัติโดยใช้สงครามกองโจร จากนั้นในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1950 เนื่องจากได้รับความสนับสนุนอย่างมากจากจีน เวียดมินห์ได้เปลี่ยนมาเป็นสงครามตามแบบแทน ตามการนับเวลาอย่างเป็นทางการ สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่งเริ่มตั้งแต่วันที่ 20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1946 จนกระทั่งวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1954 ภายหลังการตกลงกันในสนธิสัญญาสันติภาพเจนีวา

หลังจากการถอนกำลังชุดสุดท้ายของ CEFEO ออกจากเวียดนาม ลาวและกัมพูชาในปี ค.ศ. 1956 กองทัพดังกล่าวได้ถูกยุบโดยนายพลปีแอร์ ฌากโก