ดัชชีเคลเวอ (เยอรมัน: Herzogtum Kleve; ดัตช์: Hertogdom Kleef; อังกฤษ: Duchy of Cleves) เป็นรัฐบริวารของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ที่ตั้งอยู่ในประเทศเยอรมนีปัจจุบัน (ส่วนหนึ่งนอร์ธไรน์เวสต์ฟาเลีย) และเนเธอร์แลนด์ (ส่วนหนึ่งของลิมบูร์ก, บราบองต์เหนือ และ เกลเดอร์แลนด์) ดินแดนของดัชชีเคลเวออยู่บนสองฝั่งแม่น้ำไรน์รอบเมืองหลวงเคลเวอและครอบคลุมบริเวณที่ปัจจุบันคือ ดิสตริกต์เคลเวอ, ดิสตริกต์เวเซิล และเมืองดุยส์บูร์ก (Duisburg)
ดัชชีเคลเวอ ถูกกล่าวถึงเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1417 ว่าเป็นเคาน์ตี ต่อมาได้รับเลื่อนฐานะขึ้นเป็นดัชชี ประวัติของรัฐก็มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับดัชชีข้างเคียง ที่รวมทั้งดัชชียือลิช (Duchy of J?lich) ดัชชีแบร์ก และเกลเดอร์ส (Guelders) และเคาน์ตีมาร์ค ในปี ค.ศ. 1368 เคลเวอและมาร์คก็รวมตัวกัน ในปี ค.ศ. 1521 ยือลิช แบร์ก เคลเวอและมาร์คก็รวมตัวกันเป็นสหราชรัฐยือลิช-เคลเวอ-แบร์ก แอนน์แห่งคลีฟส์ (ค.ศ. 1515–ค.ศ. 1557) สมเด็จพระราชินีในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ในปี ค.ศ. 1540 เป็นพระธิดาในโยฮันน์ที่ 3 ดยุกแห่งเคลเวอ
เมื่อดยุกแห่งยือลิช-เคลเวอ-แบร์กคนสุดท้ายสิ้นพระชนม์โดยไม่มีทายาทในปี ค.ศ. 1609 สงครามชิงราชบัลลังก์ (War of the J?lich succession) ก็อุบัติขึ้น ดินแดนก็ถูกแบ่งระหว่างพาลาติเนต-นอยบูร์ก (ยือลิชและแบร์ก) และรัฐมาร์กราฟบรันเดนบูร์ก (เคลเวอและมาร์ค) ตามสนธิสัญญาซันเติน ในปี ค.ศ. 1614 แต่ดินแดนส่วนใหญ่ของดัชชีเคลเวอถูกยึดครองโดยสหมณฑลจนกระทั่งปี ค.ศ. 1672 หลังจากที่เป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักรปรัสเซียหลังจากปี ค.ศ. 1701 เคลเวอก็ถูกยึดครองโดยฝรั่งเศสระหว่างสงครามเจ็ดปี ระหว่าง ค.ศ. 1757 จนถึง ค.ศ. 1762
ในปี ค.ศ. 1795 ดัชชีเคลเวอก็ถูกยึดครองจากไรน์และเวเซิลไปเป็นของฝรั่งเศสอีกครั้งและกลายเป็นจังหวัดเรอร์ของฝรั่งเศส ส่วนที่เหลือถูกยึดครองระหว่าง ค.ศ. 1803 จนถึง ค.ศ. 1805 และกลายเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัด Yssel-Sup?rieur และรัฐหุ่นดัชชีแบร์ก (หลังจาก ค.ศ. 1811 ก็เป็นจังหวัดลิป) (Lippe) ในปี ค.ศ. 1815 หลังจากการพ่ายแพ้ของจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ดัชชีเคลเวอก็กลายเป็นมณฑลยือลิช-เคลเวอ-แบร์กของปรัสเซียที่ต่อมาเป็นส่วนหนึ่งของมณฑลไรน์ของปรัสเซีย ในปี ค.ศ. 1822 ส่วนเมืองเจนเนพ (Gennep) เซเวนาร์ (Zevenaar) และ ฮุยส์เซิน (Huissen) ตกไปเป็นของสหราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ตามข้อตกลงในการประชุมแห่งเวียนนาในปี ค.ศ. 1815
