ดีบรึคเคอ

ดีบรึคเคอ (เยอรมัน: Die Br?cke) คือกลุ่มศิลปินในกระแสเยอรมันเอกซ์เพรสชั่นนิสม์ ก่อตั้งที่เมืองเดรสเดิน ดีบรึคเคอเป็นการรวมตัวกันของนักศึกษาสถาปัตยกรรมศาสตร์ที่สนใจและกระตือรือร้นในศิลปะ พวกเขาศึกษาการวาดภาพเปลือย ซึ่งเป็นพื้นฐานของศิลปกรรมประเภทวิจิตรศิลป์แบบเรียบง่ายและเป็นธรรมชาติทำงาน พวกเขามีแรงบันดาลใจจากชีวิตและประสบการณ์ของพวกเขาเอง ศิลปินแต่ละคนแสดงความคิดของเขาในการวาดภาพ

ในวันที่ 7 มิถุนายน ปี 1905 นักเรียนสถาปัตย์ 4 คนแห่งเมืองเดรสเดินได้รวมตัวกันและตั้งกลุ่มศิลปะที่มีชื่อว่า ดีบรึคเคอ ขึ้นมา พวกเขาคือ ฟริตซ์ บลายเออร์ (Fritz Bleyl), เอิร์นสต์ ลุดวิก เคียร์คเนอร์ (Ernst Ludwig Kirchner), อีริค แฮคเคล (Erich Heckel) และ คาร์ล ชมิตท์ ค็อทท์ลุฟ (Karl Schmidt-Rottluff)

เคียร์คเนอร์และบลายเออร์ ศึกษาที่วิทยาลัยเทคนิคแห่งซัคเซิน (K?niglich S?chsische Technische Hochschule) และในขณะเดียวกัน พวกเขาก็ได้พยายามฝึกวาดภาพ ระบายสีไปด้วย แฮคเคลและคาร์ล ชมิตท์ ค็อทท์ลุฟ รู้จักกันตั้งแต่ที่ยังเรียนอยู่ที่โรงเรียนในเมืองเคมนิทซ์ (เยอรมัน: Chemnitz) และเขาทั้งสองได้เข้าศึกษาที่วิทยาลัยเทคนิคแห่งซัคเซินในปี 1904 แฮคเคลเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าของเคียร์คเนอร์ เขาจึงแนะนำให้ คาร์ล ชมิตท์ ค็อทท์ลุฟ รู้จักกับ บลายเออร์และเคียร์คเนอร์

การรวมตัวของกลุ่มศิลปะกลุ่มนี้ แรกเริ่มประกอบด้วยสมาชิก 4 คน ผู้ที่มีความกระตือรือร้นในเรื่องของศิลปะ เคียร์คเนอร์คือผู้ซึ่งนำเอาความคิดริเริ่มมายังกลุ่ม ส่วนชมิตท์ ค็อทท์ลุฟเป็นผู้เลือกชื่อ ดีบรึคเคอ ให้เป็นชื่อของกลุ่ม เขาได้รับแรงบันดาลใจจากสะพานหลายแห่งในเมืองเดรสเดิน เขาคิดว่ามันเปรียบเสมือนขั้นตอนในการข้ามไปสู่ฝั่งใหม่แห่งโลกศิลปะ เขาเลือกชื่อดีบรึคเคอ เพราะคิดว่านี่คือคำที่มีความหมาย ที่ไม่ได้ถูกตั้งขึ้นเพื่อใช้เฉพาะกลุ่มเท่านั้น แต่มันเป็นความหมายที่สามารถเชื่อมโยงพวกเขากับคนอื่น ๆ ได้ ศิลปินภายในกลุ่มดีบรึคเคอ มีความต้องการที่จะเป็นที่ยอมรับ เป็นที่น่าคบหา และปรารถนาว่างานของพวกเขาก็จะได้รับการยอมรับด้วยเช่นกัน การที่พวกเขายังเด็กและปราศจากคุณวุฒิทางการศึกษา พวกเขาจึงเชื่อแบบนั้น แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ได้เรียนรู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังมองหา อาจเป็นสิ่งที่พวกเขาจะไม่ได้รับจากชนชั้นกลางในสังคม

เคียร์คเนอร์ ได้กล่าวไว้ว่า “เราเชื่อในพัฒนาการ และเชื่อในการกำเนิดของผู้คน ซึ่งมีความคิดสร้างสรรค์และมีคุณค่า ที่เราเรียกกันว่าคนหนุ่มสาว เป็นคนหนุ่มสาวที่แบกรับอนาคตเอาไว้ เราจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อให้ได้รับอิสรภาพ เพื่อสองมือของเรา และเพื่อชีวิตของเรา ต่อต้านรากฐานที่มั่นคงของอำนาจที่คร่ำครึ ทุกคนเป็นพวกของเราในฐานะผู้ซึ่งทำให้เกิดความคิดสร้างสรรค์” นี่เป็นคำพูดสุดจะธรรมดาทั่วไป แต่มันแสดงให้เห็นข้อโต้แย้งที่ชัดเจนของศิลปินผู้ที่มีอายุระหว่าง 21 และ 25 ปี ตลอดจนความปรารถนาของพวกเขาที่จะหากลุ่มเพื่อนที่พร้อมต่อสู้เพื่อแยกตัวเองออกจากสังคมที่พวกเขาอาศัยอยู่ แต่อย่างไรก็ตามความกระตือรือร้นสำหรับการปฏิวัติและเปลี่ยนแปลงทางสังคมเพื่อความเป็นอิสระของพวกเขา

ในปี 1905 บลายเออร์จบปริญาทางสถาปัตยกรรมศาสตร์ เช่นเดียวกันกับเคียร์คเนอร์ เขาทั้งสองลาออกจากกลุ่ม เนื่องจากเขาต้องย้ายไปที่ Freiburk, Silesia เพื่อไปเป็นอาจารย์สอนในโรงเรียนสถาปัตย์ท้องถิ่น หลังจากนั้น ศิลปินคนอื่น ๆ ก็เข้ามาร่วมกลุ่มด้วย แม้ว่าบางครั้งจะเข้ามาในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ เช่น เอมิล โนลด์ (Emil Nolde) เป็นสมาชิกที่เข้ามาตั้งแต่ปี 1906 จนถึงวาระสุดท้ายที่กลุ่มจบลง จำนวนของศิลปินต่างชาติทั้งหมดที่เข้ามาได้รับการยกย่องเสมือนกับเป็นศิลปินแห่งกลุ่มดีบรึคเคออย่างเต็มตัว แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกอย่างยาวนานก็ตาม เมื่อกลุ่มดีบรึคเคอ ได้เลือนหายไป ยังคงเหลือศิลปินอีกเพียงสองคนเท่านั้น ที่ยังคงต้องการสร้างพัฒนาการใหม่ให้แก่กลุ่มและต้องการผลิตผลงานที่แตกต่างออกไปจากจุดเด่น เดิม ๆ ในรูปแบบของ ดีบรึคเคอ ก็คือ แม็กซ์ เพคสไตน์ (Max Pechstein) ซึ่งเป็นผู้ที่เข้ามาร่วมกลุ่มในปี 1906 และ อ็อตโต มึลเลอร์ (lang-de|Otto M?ller) ผู้ซึ่งเพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกของกลุ่มในปี 1910

ศิลปินของดีบรึคเคอมีการประยุกต์ใช้สีแบบอิมเพรสชันนิสม์ แต่พวกเขาก็มีความแตกต่างจากอิมเพรสชันนิสม์ค่อนข้างมาก เพราะพวกเขาได้เพิ่มน้ำมันสนลงในสีของพวกเขาในจำนวนที่มากกว่า ซึ่งมันช่วยให้สีกระจายตัวได้กว้างขึ้น เนื้อสีบางลง และละเมียดละไมมากขึ้น ส่งผลให้ภาพวาดเกิดความคมชัดและสีจะทำให้พื้นผิวสมบูรณ์

พวกเขาชื่นชอบความงามของมนุษย์กับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ ซึ่งพวกเขาคิดว่าไม่เน่าเฟะตามรูปแบบของอุตสาหกรรม และการวาดภาพเปลือย เพราะศิลปินเห็นว่ารูปแบบเสื้อผ้าของพวกเขาเหมือนกับสิ่งมีชีวิตที่ยึดเอาความเป็นธรรมชาติของมนุษย์ไป เมื่อศิลปินในกลุ่มเดอะ บลิดจ์ ได้ก่อตั้งกลุ่มของพวกเขาขึ้นเป็นรูปเป็นร่าง พวกเขาก็มองหาหนทางที่จะเผยแพร่ผลงานของพวกเขา ซึ่งไม่ใช่เพียงการนำเสนอผลงานของพวกเขาเท่านั้น แต่พวกเขาคิดว่ามันเป็นเสมือนการแบ่งปันชีวิตของพวกเขาให้ผู้อื่นได้รับรู้ด้วย

ผลงานของศิลปินในกลุ่ม ดีบรึคเคอ ยากที่จะอธิบายได้ว่าใครเป็นคนวาด แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นเราจะรู้ได้ทันทีว่ามันคือผลงานของศิลปินในกลุ่ม ดีบรึคเคอ ซึ่งนั่นเป็นแนวคิดที่อยู่เหนือแนวคิดทั้งหมดของเคียร์คเนอร์ ในเดือนกันยายน ปี 1906 เคียร์คเนอร์ และ แฮคเคล ได้กลับเข้ามาจัดระเบียบองค์กรและนำเสนอรูปแบบใหม่ทางศิลปะ ซึ่งเป็นศิลปะที่ทุกคนมีส่วนร่วม ในปี 1910 ที่ the Arnold Gallery ในเมืองเดรสเดิน (เยอรมัน: Dresden) มีการจัดนิทรรศการแสดงภาพพิมพ์ในรูปแบบของแม่พิมพ์ไม้แกะสลัก เป็นภาพพิมพ์ที่พวกเขาได้ทำขึ้นจากภาพวาดของกันและกัน

เพชสไตน์คือสมาชิกคนแรกของกลุ่มที่ย้ายมาที่กรุงเบอร์ลิน (เยอรมัน: Berlin)ในปี 1908 ก่อนที่ศิลปินคนอื่น ๆ ของกลุ่มดีบรึคเคอตัดสินใจย้ายตามมา เพื่อเปิดเผยตัวเองและสร้างความประทับใจให้กับผู้ชมในเมืองใหญ่ ๆ ด้วยความไม่มีลักษณะเฉพาะตัว ความแตกต่างมากมายระหว่างชนชั้นทางสังคมของกรุงเบอร์ลิน ทำให้การเปิดเผยตัวของพวกเขาเป็นเสมือนการเต้นเป็นจังหวะในยามค่ำคืน ส่งผลให้เกิดกิจกรรมอันหลากหลายในวงการศิลปะ

พวกเขาได้จัดตั้งกลุ่มที่มีความชัดเจนมากยิ่งขึ้นและพวกเขาก็หวังว่าสิ่งนี้จะช่วยให้พวกเขามีความเชื่อมั่นในตัวเอง เพื่อการต่อสู้ที่ยากลำบากในการแข่งขันกับศิลปินคนอื่น ๆ ในกรุงเบอร์ลิน อย่างไรก็ตาม ศิลปินมีการพัฒนารูปแบบของตัวเอง และดังนั้นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างที่สุด คือศิลปินในกลุ่มดีบรึคเคอเริ่มแยกตัวออกจากรูปแบบการสร้างงานของกลุ่มดีบรึคเคอในไม่ช้า

เคียร์คเนอร์, แฮคเคล , ชมิตท์ ค็อทท์ลุฟ, เพชสไตน์และมึลเลอร์ พยายามรักษาสมดุลของตัวเอง ท่ามกลางความยุ่งเหยิงของกรุงเบอร์ลิน ศิลปินแต่ละคน ใช้ช่วงเวลาของฤดูร้อนอยู่กับตัวเองหรือไม่ก็อยู่กับเพื่อนคนในคนหนึ่งเท่านั้น แต่ไม่ได้มีการรวมกลุ่มกัน ในวันที่ 27 พฤษภาคม 1913 เคียร์คเนอร์ ได้เขียนจดหมายถึงสมาชิกสมทบคนอื่น ๆ เพื่ออธิบายว่ากลุ่มดีบรึคเคอ ได้สลายตัวแล้ว

ดีบรึคเคอเป็นกลุ่มที่ถูกสร้างขึ้นโดยคนที่เป็นแรงบันดาลใจของกันและกัน เคียร์คเนอร์ได้นำเทคนิคการแกะสลักแม่พิมพ์ไม้ จากทางใต้ของเยอรมนี และคืนชีวิตใหม่ให้มันอีกครั้ง หลังจากได้รับแรงบันดาลใจจากแม่พิมพ์ไม้เก่าแก่ใน Nuremburk แฮคเคลเริ่มแกะไม้ให้เป็นรูปร่าง เคียร์คเนอร์ได้เพิ่มเทคนิคการวาดภาพลงบนการแกะสลักแม่พิมพ์ไม้ ซึ่งเป็นการพยายามจะหาจังหวะของตัวเอง ชมิตท์ ค็อทท์ลุฟ ได้ผลิตภาพพิมพ์หินขึ้นเป็นครั้งแรก

การจัดแสดงนิทรรศการครั้งแรกในกลุ่มของพวกเขาจัดขึ้นในสถานที่ที่พวกเขาคิดเอาไว้แล้วล่วงหน้านั่นก็คือที่เมืองเดรสเดิน แม้ว่าจะไม่ได้รับความสนใจมากมายนัก แต่อย่างไรก็ตาม เดรสเดินมีฉากทิวทัศน์ที่สวยงามและอารยธรรมที่เก่าแก่ก็เป็นแรงบันดาลใจให้กลุ่ม ดีบรึคเคอเป็นกลุ่มศิลปินกลุ่มแรกที่ค้นพบรากฐานของประวัติศาสตร์ศิลปะขนานไปกับงานศิลปะของ Cranach, Beham รวมถึงงานในยุคกลาง งานของผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ ในเยอรมนี