ภาพรวมของประชากรในประเทศกัมพูชาในด้านความหนาแน่นของประชากร กลุ่มชาติพันธุ์ ระดับการศึกษา ภาพรวมด้านสาธารณสุข สถานะทางเศรษฐกิจ ศาสนา และอื่นๆ เป็นดังนี้
ระหว่าง ค.ศ. 1874 – 1921 ประชากรทั้งหมดของประเทศกัมพูชาเพิ่มขึ้นจาก 946,000 คนเป็น 2.4 ล้านคน ใน ค.ศ. 1950 เพิ่มขึ้นเป็นประมาณ 3,710,107 - 4,073,967 คน ใน ค.ศ. 1962 เพิ่มเป็น 5.7 ล้านคน ก่อน ค.ศ. 1975 อัตราการเพิ่มของประชากรในกัมพูชาเป็น 2.2 % ต่อปี ซึ่งต่ำสุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใน พ.ศ. 2518 ที่เขมรแดงขึ้นสู่อำนาจ คาดว่ามีประชากรราว 7.3 ล้านคนและ 1-2 ล้านคนที่เสียชีวิตระหว่าง ค.ศ. 1975 – 1978 ใน พ.ศ. 2524 สาธารณรัฐประชาชนกัมพูชากล่าวว่ามีประชากรประมาณ 6.7 ล้านคน อัตราการเพิ่มประชากรระหว่าง ค.ศ. 1975 – 1984 เป็น 2.3% ต่อปี
ใน ค.ศ. 1959 มีประชากรประมาณ 45%อายุต่ำกว่า 15 ปี ต่อมา ใน ค.ศ. 1962 เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆเป็น 46 % และประชากรที่อายุระหว่าง 15 – 64 ปี เป็น 52 % โดยมี 2% มากกว่า 65 ปี ร้อยละของชายและหญิงอยู่ในระดับเท่าๆกัน
จากการทำสำมะโนประชากรใน ค.ศ. 2010 อัตราการเจริญพันธุ์ในกัมพูชาเป็นทารก 3.0 คนต่อหญิง 1 คนใน ค.ศ. 2010 ก่อนหน้านี้ ใน ค.ศ. 2000 เป็นทารก 4.0 คนต่อหญิง 1 คน และเป็นเป็นทารก 3.4คนต่อหญิง 1 คนใน ค.ศ. 2005 หญิงในเขตเมืองมีค่าเฉลี่ยที่ทารก 2.2 คนต่อหญิง 1 คน ส่วนในชนบทเป็นทารก 3.3 คนต่อหญิง 1 คน อัตราการเจริญพันธุ์สูงในจังหวัดมณฑลคีรีและรัตนคีรี ซึ่งเป็นทารก 4.5 คนต่อหญิง 1 คน ต่ำที่สุดในพนมเปญซึ่งเป็นทารก 2.0 คนต่อหญิง 1 คน โดยหญิงที่มีการศึกษาจะมีบุตรน้อยกว่าหญิงที่ไม่ได้รับการศึกษา
อัตราการตายของเด็กในกัมพูชากำลังลดลง อัตราการตายของทารกคือ 45 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนในช่วงห้าปีที่ผ่านมา เทียบกับที่เคยมีรายงานว่า 66 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2005 และ 95 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2000 อัตราการตายของเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีลดลงจาก 124 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2000 มาเป็น 83 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2005 และเป็น 54 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คนใน ค.ศ. 2010
การลดลงของอัตราการตาบของเด็กมีความเกี่ยวข้องกับระดับการศึกษาของแม่ อัตราการตายของเด็กทารกจะสูงเป็นสองเท่าในมารดาที่ไม่ได้รับการศึกษาและในชนบทจะสูงกว่าในเมือง อัตราการตายในแต่ละจังหวัดก็ต่างกัน โดยในพนมเปญเป็น 13 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คน ส่วนในจังหวัดกำปงชนังและสวายเรียงเป็น 78 คนต่อผู้รอดชีวิต 1,000 คน
ใน ค.ศ. 1959 อายุขัยเฉลี่ยของผู้ชายเป็น 44.2 ปี และผู้หญิงเป็น 43.3 ปี ใน พ.ศ. 2513 อายุขัยเฉลี่ยเพิ่มขึ้น 2.5 ปี
ภาษาเขมร ซึ่งเป็นภาษาราชการ 95% ภาษาอื่นๆได้แก่ ภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศสภาษาเวียดนาม ภาษาจีน ภาษาเยอรมัน ภาษาไทย ภาษารัสเซีย ภาษาญี่ปุ่น ภาษาเกาหลี ในปัจจุบัน ภาษาอังกฤษและภาษาจีนเป็นภาษาต่างชาติที่กำลังเป็นที่สนใจในกัมพูชา ภาษาอื่นๆในกัมพูชาจัดเป็นภาษาส่วนน้อย ประชากรของกัมพูชาแบ่งตามภาษาแม่ใน ค.ศ. 1998 และ ค.ศ. 2008
