ปักษีวิทยา (อังกฤษ: ornithology) เป็นสาขาวิชาหนึ่งของสัตววิทยาที่ศึกษาเกี่ยวกับนก ปักษีวิทยาบางสายมีหลักการที่แตกต่างจากสาขาวิชาที่เกี่ยวข้องในหลายแง่มุม ส่วนหนึ่งเนื่องมาจากการมองเห็นในระดับสูงและความสวยงามของนก นอกจากนี้ยังเป็นสาขาที่มีการมีส่วนร่วมจากมือสมัครเล่นจำนวนมาก ทั้งในด้านเวลา ทรัพยากร และการสนับสนุนทางการเงิน การศึกษาเกี่ยวกับนกได้ช่วยพัฒนาแนวคิดหลักทางชีววิทยา รวมถึงวิวัฒนาการ พฤติกรรม และนิเวศวิทยา เช่น คำจำกัดความของสปีชีส์, กระบวนการเกิดสปีชีส์ใหม่, สัญชาตญาณ, การเรียนรู้, บทบาทหน้าที่ทางนิเวศวิทยา, กิลด์, ชีวภูมิศาสตร์เกาะ, phylogeography และการอนุรักษ์ ผู้ที่ศึกษาสาขาวิชานี้จะเรียกว่า "นักปักษีวิทยา" (ornithologist)
มนุษย์ให้ความสนใจนกมาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ ดังจะเห็นได้จากภาพเขียนบนผนังถ้ำในสมัยยุคหิน ในยุคแรก ความรู้เกี่ยวกับนกเริ่มมาจากความพยายามในการล่านกหายาก และการเลี้ยงสัตว์ปีกเพื่อกินไข่และเนื้อ โดยเริ่มที่อียิปต์ ประมาณ 400 ปีก่อนคริสตกาล และที่จีน ประมาณ 246 ปีก่อนคริสตกาล
แม้ว่าปักษีวิทยาในยุคแรก ๆ จะเกี่ยวข้องกับคำอธิบายและการกระจายพันธุ์เป็นหลัก นักวิทยาวิทยาในปัจจุบันมักแสวงหาคำตอบสำหรับคำถามที่เฉพาะเจาะจงมาก โดยมักใช้นกเป็นแบบจำลองเพื่อทดสอบสมมติฐานหรือการทำนายตามทฤษฎี ทฤษฎีชีววิทยาสมัยใหม่ส่วนใหญ่นำไปใช้กับรูปแบบชีวิต ดังนั้น จำนวนนักวิทยาศาสตร์ที่ระบุว่าตนเองเป็น "นักปักษีวิทยา" จึงลดลง มีการใช้เครื่องมือและเทคนิคต่าง ๆ มากมายในปักษีวิทยา ทั้งในห้องทดลองและนอกภาคสนาม และมีการสร้างนวัตกรรมใหม่ ๆ อย่างต่อเนื่อง นักชีววิทยาส่วนใหญ่ที่ยอมรับว่าตนเองเป็น "นักวิทยาวิทยา" ศึกษาประเภทเฉพาะของตนเอง เช่นเดียวกันกับการปฏิบัติทางชีววิทยาทั้งหมด เช่น กายวิภาคศาสตร์ อนุกรมวิธาน หรือนิเวศวิทยา วิถีชีวิตและพฤติกรรม
ศัพท์ "ornithology" มีที่มาจากภาษาละตินในคริสต์ศตวรรษที่ 16 ตอนปลายว่า ornithologia หมายถึง "ศาสตร์ของนก" ซึ่งมาจากภาษากรีกว่า ὄρνις ornis ("นก") กับ λόγος logos ("ทฤษฎี ศาสตร์ ความคิด")
บทความวิชา ความรู้ และศาสตร์ต่างนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มเติมข้อมูล
