ชาวเซเชลส์เชื้อสายจีน เป็นหนึ่งในกลุ่มชาติพันธุ์ของประเทศเซเชลส์ ในช่วงปี ค.ศ. 1999 ได้มีการประมาณจำนวนคนเชื้อสายจีนในเซเชลส์ ซึ่งมีประมาณ 1,000 คน จัดเป็นชุมชนเชื้อสายจีนขนาดเล็กแห่งหนึ่งของทวีปแอฟริกา
ในปี ค.ศ. 1886 ได้มีชาวจีนกลุ่มแรกอพยพเข้ามาในเซเชลส์ โดยชาวจีนกลุ่มดังกล่าวนั้นได้โยกย้ายมาจากมอริเชียส จนต่อมาในปี ค.ศ. 1940 ชาวจีนในมอริเชียสได้นำญาติของพวกเขาจากเมืองจีนเข้ามายังมอริเชียสเพื่อทำธุรกิจ หลังจากที่พวกเขานั้นคุ้นเคยกับการค้าในช่วงยุคล่าอาณานิคม พวกเขาจะส่งจดหมายแนะนำการกู้ยืม และเงินทุนดังกล่าวจะถูกใช้เพื่อเริ่มต้นกิจการในภูมิภาคใกล้เคียง ซึ่งนั่นก็คือเซเชลส์เอง
เช่นเดียวกับชาวจีนกลุ่มอื่น ๆ เซเชลส์มีการแข่งขันกันในกลุ่มชาวจีนสองกลุ่มคือ กวางตุ้ง และแคะ ซึ่งทั้งสองกลุ่มไม่ใคร่จะลงรอยกัน และจะไม่อาศัยร่วมพื้นที่เดียวกัน ซ้ำยังปฏิเสธการแต่งงานข้ามกลุ่มกันในหมู่ชาวจีน แต่ทั้งสองกลุ่มกลับสมัครใจที่จะสมรสกับสตรีพื้นเมืองแอฟริกัน ชาวจีนในเซเชลส์เริ่มต้นการประกอบอาชีพด้วยการเพาะปลูกวานิลลา แต่ปัจจุบันได้หันไปทำร้านโชห่วย, การขนส่ง และการประมง
ในปี ค.ศ. 1945 ริชาร์ด มันชัม (บิดาของเจมส์ มันชัม – ประธานาธิบดีและนายกรัฐมนตรีคนแรกของเซเชลส์) ได้ขออนุญาตจากรัฐบาลเพื่อทำการเปิดโรงเรียนจีนขึ้นในเซเชลส์ แต่รัฐบาลกลับเฉยเมยต่อแนวคิดดังกล่าว จนในปี ค.ศ. 2007 ได้มีการเริ่มการศึกษาภาษาจีนขึ้นในเซเชลส์ เมื่อสาธารณรัฐประชาชนจีนได้ส่งครูผู้สอนและผู้เชี่ยวชาญ รวมไปถึงการศึกษาทางไกลจากกระทรวงศึกษาธิการของเซเชลส์เอง
แต่ในปัจจุบันชาวเซเชลส์เชื้อสายจีนได้ละทิ้งภาษาดั้งเดิมของตนไปเสียแล้ว และชนเชื้อสายจีนส่วนใหญ่โดยเฉพาะรุ่นใหม่ในเซเชลส์ไม่สามารถพูดหรือทำความเข้าใจกับภาษาจีนได้เลย คนเชื้อสายจีนรุ่นเก่าส่วนมากนับถือลัทธิขงจื๊อ หรือศาสนาพุทธ ส่วนคนเชื้อสายจีนรุ่นใหม่ที่เป็นลูกผสม ส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์
