แนวร่วมประชาชนเพื่อการปลดปล่อยปาเลสไตน์

แนวร่วมประชาชนเพื่อการปลดปล่อยปาเลสไตน์ (Popular Front for the Liberation of Palestine; ภาษาอาหรับ ?????? ??????? ?????? ??????, al-Jabhah al-Sha`biyyah li-Tahr?r Filast?n) เป็นกลุ่มติดอาวุธและพรรคการเมืองนิยมลัทธิมากซ์ ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2510 โดยจอร์จ ฮาบาส เป็นกลุ่มที่ใหญ่เป็นอันดับสองที่เข้าร่วมก่อตั้งองค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ เป็นกลุ่มที่นิยมความรุนแรง ตรงกันข้ามกับทางสายกลางของกลุ่มฟาตะห์ ต่อต้านข้อตกลงออสโลและแนวคิดในการจัดตั้งรัฐ 2 รัฐเพื่อยุติความขัดแย้ง เคยได้รับการสนับสนุนจากสหภาพโซเวียต หลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต กลุ่มนิยมคอมมิวนิสต์ไม่ได้รับการสนับสนุนจากชาวปาเลสไตน์มากนัก โดยกลุมที่นิยมอิสลามเข้ามามีบทบาทแทน

กลุ่มนี้ประกาศตนเป็นพันธมิตรกับกองกำลังพันธมิตรปาเลสไตน์เพื่อคัดค้านการประกาศหลักการสันติภาพเมื่อ พ.ศ. 2536 ต่อมาใน พ.ศ. 2542 กลุ่มนี้ได้แยกตัวออกจากกองกำลังพันธมิตรปาเลสไตน์และเข้าหารือเรื่องความเป็นเอกภาพของชาติกับองค์กรปลดปล่อยปาเลสไตน์ แต่ยังคัดค้านการเจรจากับอิสราเอลต่อไป ผู้นำกลุ่มคนปัจจุบันคือ อะห์มัด ซาดาบา กลุ่มนี้จัดเป็นกลุ่มก่อการร้ายโดยรัฐบาลของสหรัฐ แคนาดา อิสราเอลและสหภาพยุโรป

แนวร่วมนี้เติบโตมาจากขบวนการชาตินิยมอาหรับที่ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2496 โดย ดร.จอร์จ ฮาบาส ชาวคริสต์ปาเลสไตน์จากเลียดดา ฮาบาสในวัย 22 ปี เดินทางไปเรียนแพทย์ที่มหาวิทยาลัยอัมเบอร์กันในกรุงเบรุต ประเทศเลบานอน เมื่อจบการศึกษาใน พ.ศ. 2494. เขาได้ริเริ่มจัดตั้งขบวนการชาตินิยมอาหรับโดยใช้แนวคิดชาตินิยมเป็นหลัก

ขบวนการชาตินิยมอาหรับมีสาขาใต้ดินอยู่หลายประเทศทั้งในลิเบีย ซาอุดิอาระเบียและคูเวต ตั้งแต่ยังอยู่ภายใต้การปกครองของอังกฤษ ต่อมาได้เพิ่มแนวคิดแบบสังคมนิยมและจัดตั้งเป็นกองกำลังติดอาวุธ ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับกองทัพปลดปล่อยปาเลสไตน์ ขบวนการชาตินิยมตั้งให้ อับตัล อัล-เอาดะห์เป็นกลุ่มทางทหารเมื่อ พ.ศ. 2509 หลังจากสงครามหกวันเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2510 กลุ่มนี้ได้รวมตัวเข้ากับอีก 2 กลุ่มคือกลุ่มเยาวชนแก้แค้น และกลุ่มแนวร่วมปลดปล่อยปาเลสไตน์ของ อะห์เหม็ด ญิบริลที่มีซีเรียหนุนหลังในเดือนสิงหาคม เกิดเป็นกลุ่มใหม่ชื่อว่า แนวร่วมประชาชนเพื่อการปลดปล่อยปาเลสไตน์ที่มีฮาบาสเป็นผู้นำ

มีปฏิบัติการอย่างต่อเนื่องในช่วง พ.ศ. 2503 – 2523 โดยเป็นกลุ่มแรกๆที่ก่อการร้ายด้วยการปล้นเครื่องบินและเชื่อว่าอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์กันยายนทมิฬในจอร์แดนเมื่อ พ.ศ. 2512 กลุ่มนี้ได้ใช้การก่อการร้ายหลายครั้ง เช่น พ.ศ. 2521 โจมตีอิสราเอลและประเทศอาหรับสายกลาง พ.ศ. 2539 โจมตีผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยิว และ พ.ศ. 2543 ลอบสังหารรัฐมนตรีกระทรวงท่องเที่ยวของอิสราเอล

ประมาณ 800 คน ฐานที่มั่นอยู่ในซีเรีย เลบานอน ฉนวนกาซา เขตเวสต์แบงก์ ได้รับการสนับสนุนจากซีเรีย